Αντίστροφη μέτρηση για το Σκοπιανό

Σε ρυθμούς Νοεμβρίου κινείται πλέον η Αθήνα για το Σκοπιανό. Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ το προσεχές φθινόπωρο στη Λισαβόνα διαμορφώνει ένα άτυπο χρονοδιάγραμμα για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας. Ηδη, στο βαθύ παρασκήνιο, διεξάγονται αυτήν την περίοδο πυρετώδεις διαβουλεύσεις- υπό αμερικανική εποπτεία- ώστε να αρθεί το αδιέξοδο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος» έχουν διαμορφωθεί και παράλληλοι δίαυλοι συζητήσεων πέραν της διαδικασίας υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ώστε να επιτευχθεί προσέγγιση Αθήνας- Σκοπίων.

Ενδεικτικές της κινητικότητας που επικρατεί είναι τόσο οι χθεσινές δηλώσεις εκπροσώπου της Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών όσο και αμερικανών αξιωματούχων, όπως ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Τζ. Στάινμπεργκ. Σύμφωνα με τον πρώτο, ο προσωπικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ κ. Μ. Νίμιτς «βρίσκεται σε πολύ συχνή επαφή με αμφότερα τα μέρη. Ο κ. Νίμιτς θα ακολουθήσει τη συνήθη πρακτική του, ανακοινώνοντας επίσημες συνεδριάσεις, αν και όποτε προκύψουν» .

Από την πλευρά του ο κ. Στάινμπεργκ προέβλεψε ότι «επίκειται η λήψη δύσκολων αποφάσεων» από τον σκοπιανό πρωθυπουργό κ. Ν. Γκρούεφσκι.

Τόσο οι ΗΠΑ όσο και μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη θέλουν να αποφύγουν πιθανή αποσταθεροποίηση στην πΓΔΜ. Ωστόσο δύο παράγοντες δυσχεραίνουν το έργο τους.
Ο πρώτος είναι η αυτονόμηση του κ. Γκρούεφσκι ακόμη και από τις ΗΠΑ. Και ο δεύτερος είναι η ανησυχία για αναταραχή μεταξύ Σλαβομακεδόνων και Αλβανών, που προκύπτει από τα πρόσφατα γεγονότα στη μεθόριο πΓΔΜΚοσσυφοπεδίου.

«Οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν δεν λυθεί το θέμα τον Νοέμβριο θα υπάρξει πρόβλημα» σημειώνει διπλωματική πηγή. «Στα Δυτικά Βαλκάνια υπάρχουν αυτή τη στιγμή δύο αλληλένδετα ζητήματα που όσο μένουν ανοιχτά γεννούν προβληματισμό.
Το ένα είναι το Σκοπιανό. Το άλλο είναι του Κοσσυφοπεδίου» προσθέτει. Η ελληνική κυβέρνηση έχει περάσει το μήνυμα στην Ουάσιγκτον ότι επιδιώκει λύση. Ο συμβολισμός των συχνών συναντήσεων του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου με τον σκοπιανό ομόλογό του αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Η Αθήνα έχει επίσης εκφράσει την προτίμησή της στην ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» αλλά και τη διάθεσή της να φανεί διαλλακτική εφόσον χρειαστεί. Αυτό έχει καταγραφεί από την Ουάσιγκτον και ήδη αμερικανικές διπλωματικές πηγές εμφανίζονται σε συνομιλίες του να παραδέχονται ότι «οι πιέσεις στρέφονται προς τα Σκόπια».

Ο κ. Γκρούεφσκι όμως εξακολουθεί να είναι απορριπτικός. Επιμένει στα θέματα ταυτότητας και γλώσσας και στο ότι δεν πρέπει να παραπεμφθούν σε μεταγενέστερο στάδιο αλλά να διευθετηθούν μαζί με την ονομασία. Την ίδια στιγμή το αλβανικό κόμμα DUΙ του Αλί Αχμέτι, που μετέχει στην κυβέρνηση, τηρεί μετριοπαθή στάση. Εκφράζει όμως ανησυχία για το γεγονός ότι αν τα Σκόπια δεν ενταχθούν στο ΝΑΤΟ το φθινόπωρο οι σχέσεις Αλβανών και Σλαβομακεδόνων θα οξυνθούν περαιτέρω.

Εμείς με την σειρά μας νοιώθουμε την υποχρέωση να θυμήσουμε στον ''πολυαγαπημένο'' μας πρωθυπουργό Γ.Α. Παπανδρέου μια πολιτική διαθήκη, όχι και τόσο μακρυνή και όχι και τόσο ξένη...

Δεκατέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα του, Ανδρέα Παπανδρέου, δεν βρέθηκε κανένας Έλληνας Πρωθυπουργός να επιδείξει Εθνική Αξιοπρέπεια και Εθνικό Φιλότιμο, γενναιότητα, αγάπη και αφοσίωση στην ιστορία και την πατρίδα…

Κανένας που να έχει φουσκώσει το στήθος του από Ελλάδα, που να έχει δακρύσει για μια πέτρα, ένα ξωκλήσι, μια μάνα, μια σημαία, έναν Ήλιο…
Που να ΄χει αγαπήσει τα δαφνόφυλλα της Ιστορίας μας, τον Πολιτισμό μας, τη Μακεδονία μας, τους προγόνους μας, την Κληρονομιά μας, τις Εκκλησιές μας, την Πίστη μας, την περηφάνια μας…

Ο Ανδρέας Παπανδρέου,αν και είχε λογοκριθεί για πολλά πράγματα μεταξύ άλλων όμως πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι είχε παραδώσει μαθήματα Εθνικής Αξιοπρέπειας, παίρνοντας υπό την Προστασία του τη Μακεδονία μας, από νωρίς, όταν αρχικά, το 1988, μετονόμασε το Υπουργείο «Βορείου Ελλάδος», σε Υπουργείο «Μακεδονίας-Θράκης»!

Ίσως γι΄ αυτό κάποιοι επίδοξοι διάδοχοι, άρχισαν την κατεδάφιση του έργου του Ανδρέα πρώτα από εδώ! Από την κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης…(Ποιός θα το φανταζόταν οτι αυτός ο κάποιος θα ήταν ο ίδιος του ο Γιός!!!)

«ΟΧΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”»

Στα Συμβούλια των Πολιτικών Αρχηγών στις 18-2-1992 και 13-4-1992, ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υποστηρίζει σταθερά, την αυτή θέση με τον Μακεδόνα Πρόεδρο Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον τότε Υπουργό Εξωτερικών και νυν Αρχηγό της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά, περί μη αναγνώρισης των Σκοπίων, όσο χρησιμοποιούν τον ελληνικό όρο «Μακεδονία»!

«ΕΙΜΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ»

Στις 23-4-1992, σε επιστολή του προς τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο, ο Ανδρέας Παπανδρέου γράφει με το ίδιο του το χέρι την «Εθνική Διαθήκη» του, για τις διεκδικήσεις των πλαστογράφων πάνω στο Όνομα, την Ιστορία, τον Πολιτισμό και το Έδαφος της Μακεδονίας μας:

«Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι ανυποχώρητος σε ότι αφορά την πρόκληση των Σκοπίων. Δεν πρόκειται να συναινέσω σε αναγνώριση (de jure και de facto) εφ΄ όσον το όνομα «Μακεδονία» χρησιμοποιηθεί με επιθετικό ή όχι στην ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων»!

«ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ»

Στις 18-9-1993, στην πρωτόγνωρη σε όγκο και παλμό προεκλογική συγκέντρωση στην Παραλία Θεσσαλονίκης, διαβεβαιώνει εκατομμύρια Μακεδόνες για τον ανυποχώρητο εθνικό αγώνα και την υπεράσπιση του Ονόματος, λέγοντας μια φράση που θα περάσει τότε στην Ιστορία:

«Το Όνομά μας είναι η ψυχή μας»!

Και επειδή ακριβώς ήταν και είναι η ψυχή μας, όπως το βροντοφώναξε ο Ανδρέας, «δεν το δίναμε και δεν το δίνουμε», καθώς κάνουν τα τελευταία χρόνια κάποιοι …άψυχοι, που δεν έχουν ούτε παρωνυχίδα συναίσθησης της ολόχρυσης κληρονομιάς, αλλά και της επικινδυνότητας της παραχώρησης του ελληνικού ονόματος «Μακεδονία», το οποίο γυρνούν, συνομιλούν και παζαρεύουν, ευτελίζοντας τα ιερά και τα όσια τους Γένους, πραματευτάδες, που δεν ένιωσαν ποτέ δικό τους το μεγαλείο να είσαι Έλληνας, να είσαι παιδί του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μαθητής του Αριστοτέλη, Μακεδόνας, πέτρα και κλαδί ιστορικών χωμάτων, γεμάτων θαυμαστούς Τάφους χρυσοφόρων πολεμιστών, ηρώων και βασιλέων, συγκλονιστικών Ανακτόρων, τειχών και αρχοντικών, που στέγασαν όλη την ποίηση, όλη την τέχνη, όλο τον πολιτισμό, μα και όλο τον ηρωισμό της Ελλάδος!

«ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” Ή ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΤΟΥ»

Στις 7-10-1993, στην τελευταία μεγάλη συγκέντρωση εκείνης της προεκλογικής περιόδου, στην Αθήνα αυτή τη φορά, ο Ανδρέας Παπανδρέου καθορίζει δημόσια την πραγματική εθνική κόκκινη γραμμή, φωνάζοντας με όλη τη δύναμή του:

«Δεν αναγνωρίζουμε κανένα κράτος με το όνομα «Μακεδονία» ή παράγωγά του, στα βόρεια σύνορά μας»!

ΕΜΠΑΡΓΚΟ

Μετά από λίγες ημέρες, στις Εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993, εκλέγεται πανηγυρικά Πρωθυπουργός, με κύριο λαϊκό αίτημα την επίδειξη εθνικής αξιοπρέπειας στο θέμα των Σκοπίων, ενώ μπαίνει για τον ίδιο λόγο στη Βουλή και η νεοσύστατη τότε Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά.

Ο Ανδρέας, πράγματι βάζει αμέσως σε εφαρμογή τις υποσχέσεις του, που πήγαζαν από μια βαθιά συναίσθηση του προβλήματος και της ιστορίας της περιοχής, μήλο της Έριδος των εκάστοτε Μεγάλων Δυνάμεων, γνωστής και ως «πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης»…

Έτσι στις 16-2-1994, κηρύσσει Εμπάργκο (οικονομικό αποκλεισμό) στα προκλητικότατα Σκόπια, κλείνοντας τα Ελληνικά Σύνορα για μεταφορά προϊόντων και πετρελαίου, στριμώχνοντας με πρακτικό και αποτελεσματικό τρόπο τους αχαλίνωτους πλαστογράφους, που είχαν ετοιμαστεί να εκδώσουν και χαρτονόμισμα με τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης (σχεδιάστηκε αλλά δεν κυκλοφόρησε), είχαν υιοθετήσει αυθαίρετα σαν Σημαία τους τον ελληνικό δεκαεξάχτινο Ήλιο των Αρχαίων Μακεδόνων Βασιλέων (Ήλιος Βεργίνας), ενώ δε σταματούσαν να εκδίδουν χάρτες με τη δήθεν «αλύτρωτη» (σκλαβωμένη) «Μακεδονία του Αιγαίου»!

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Το Εμπάργκο του Ανδρέα Παπανδρέου (αν και έσπευσαν πολλοί επιτήδειοι να το σπάσουν μέσω Αλβανίας και Βουλγαρίας αποκομίζοντας μεγάλα προσωπικά οικονομικά οφέλη) έφερε γρήγορα τα θαυμαστά αποτελέσματά του, αφού ανάγκασε τους Σκοπιανούς να αλλάξουν Σημαία και να εγκαταλείψουν τον Ήλιο της Μακεδονίας μας, να διευκρινίσουν-αποκηρύξουν αλυτρωτικά άρθρα του Συντάγματός τους, να αναγνωρίσουν την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και να υποχρεωθούν σε διαπραγματεύσεις υπό τη μεσολάβηση του ΟΗΕ, προκειμένου να αλλάξουν το απαράδεκτο για την Ελλάδα Όνομα («Μακεδονία»)!

Υπό αυτό το πνεύμα υπογράφηκε στις 13-9-1995 η λεγόμενη «Ενδιάμεση Συμφωνία», μέχρι να επέλθει η «Τελική» με τη νέα ονομασία των Σκοπίων, που θα έπρεπε, βάση όχι μόνο των Ελληνικών Αντιρρήσεων, αλλά και της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της Λισσαβόνας (26-6-1992), να μην περιέχει τον όρο «Μακεδονία»…

Ο Ανδρέας τότε υπέγραψε τη Συμφωνία από πλεονεκτική θέση, χρησιμοποιώντας τη σαν το αμόνι, πάνω στο οποίο με το σφυρί της αποφασιστικότητας και της ανυποχωρητικότητάς του, θα τσάκιζε τον ψευτο «Μακεδονισμό» των Σκοπίων…

Δυστυχώς όμως, ο Ανδρέας Παπανδρέου έφυγε και αυτό το πνεύμα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας εγκαταλείφθηκε, με αποτέλεσμα η «Συμφωνία» όχι μόνο ετεροβαρής να γίνει, αλλά και επαχθής, καθώς χάρη στην ανικανότητα και την αδιαφορία των επομένων Κυβερνήσεων, αποτέλεσε το άλλοθι των Σκοπίων, που τη χρησιμοποίησαν για να κερδίσουν κοντά 120 διμερείς αναγνωρίσεις με το όνομα «Μακεδονία»!

Οι μετέπειτα Ελληνικές Κυβερνήσεις έδωσαν κατ΄ ουσίαν πολύτιμο χρόνο στους Σκοπιανούς, ενώ γνώριζαν πως βάση της Συμφωνίας, η χώρα μας – σαν πράξη καλής θέλησης, στην επίδειξη της αντίστοιχης, καλής υποτίθεται θέλησης των Σκοπίων, για διαπραγμάτευση/αλλαγή του ονόματος «Μακεδονία»– είχε δεσμευθεί (άρθρο 11) να μην εμποδίσει την είσοδο των Σκοπίων σε Διεθνείς Οργανισμούς υπό την προσωρινή ονομασία FYRO“M”…

Η Συμφωνία αυτή, που είχε ισχύ μόλις επτά ετών, δεν καταγγέλθηκε ποτέ από την Αθήνα, μόλο που πέρασαν όχι επτά, αλλά δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια και ενώ οι Σκοπιανοί την έχουν καταπατήσει κυριολεκτικά, με σωρεία προκλητικών, προπαγανδιστικών και αλυτρωτικών ενεργειών και κυρίως με την συνεχιζόμενη προκλητική χρήση του Ονόματος «Μακεδονία», το οποίο βάση της Συμφωνίας είναι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης, δηλαδή της αλλαγής!

Επομένως, πρακτικά και ουσιαστικά, η Ελλάδα δεν δεσμεύεται πλέον από το άρθρο 11 και συνολικά την «Ενδιάμεση Συμφωνία» και οφείλει να προστατεύσει τα συμφέροντά της, καταγγέλλοντας για εκ προθέσεως και κατ΄ εξακολούθηση παραβίασή της τα Σκόπια, βάζοντας καθαρό και αμάχητο ΒΕΤΟ για είσοδο των πλαστογράφων σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ! Αλλά λείπει ένας «Ανδρέας» για το πράξει…

Σημειώνεται πως ούτε οι ΗΠΑ σεβάστηκαν τη Συμφωνία και παραβίασαν το πνεύμα της και την «ουδετερότητα» τους, με την προκλητική αναγνώριση των Σκοπίων από το Μπους, σαν «Δημοκρατία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», στις 4-11-2004»!

ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Για τη Μακεδονία μας

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, έφυγε στις 23 Ιουνίου του 1996…

Όμως η Εθνική Διαθήκη του για τη Μακεδονία μας, θα μένει ανεξίτηλη στην Ιστορία και τη μνήμη όλων των Ελλήνων…όλων εκτός απο μερικών γνωστών πολιτικάντηδων...

Αυτούς τους γνωστούς πολιτικάντηδες που κάθε άλλο παρά μας κάνουν υπερήφανους με τις τραγικές τους επιλογές.

Εννοείται ότι οι ίδιοι αλλά κι όλοι όσοι επωφελούνται της συγκεκριμένης «σούπας» του πολιτικού συστήματος, έχουν καταθέσεις στην Ελβετία και πολλούς φίλους με ιδιωτικά αεροπλάνα που σε περίπτωση «ΘΕΡΜΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ» θα τους μεταφέρουν σώους και αβλαβείς μακριά από τον κίνδυνο.

Την ίδια στιγμή τα Ελληνόπουλα θα «πηγαίνουν αδιάβαστα» στη μάχη , εξαιτίας αυτών των πολιτικών και μίας σειράς λανθασμένων χειρισμών των κυβερνήσεων που προηγήθηκαν.

Είναι τόσο υποτιμητικό αυτό που συμβαίνει για όλους όσους συμμετείχαν στον Μακεδονικό Αγώνα,
όσο και για το 1.000.000 Μακεδόνων που διαδήλωσαν στην Θεσσαλονίκη ενάντια στα Σκόπια των 2.000.000, και είναι ακόμα ποιο υποτιμητικό ακόμα για την μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου που υπερασπίστηκε την τιμή του ζητήματος περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό του διάδοχο.

Είναι προφανές ότι κάποιοι μας «δουλεύουν» κανονικά. Τι άλλο πρέπει να κάνουν τα Σκόπια για να καταλάβει ο ίδιος του ο Γιός ότι έχουν περάσει 17 ολόκληρα χρόνια από τότε που έπρεπε να περιμένουμε μία κίνηση καλής θελήσεως.

Δεκαεπτά χρόνια τώρα τα Σκόπια μας ξευτελίζουν κάθε φορά που έχουν την ευκαιρία και μας υπενθυμίζουν ότι αυτοί παραμένουν ακλόνητοι και με ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στις θέσεις τους ενώ εμείς «κοιμόμαστε» όρθιοι και μας πιάνουν συνεχώς κορόϊδα.
Μήπως τελικά κάποιοι πληρώθηκαν για να κάνουν τα κορόϊδα; Κι αν το «κορόϊδο» είναι στην κορυφή, υπάρχει σωτηρία για όλους εμάς στη βάση;

Η ήττα στην υπόθεση αυτή ισοδυναμεί με το να φορέσουμε φούστα, όχι επειδή μας αξίζει, αλλά επειδή εμπιστευθήκαμε Ψεύτες, Δειλούς κι Απατεώνες να μας κυβερνήσουν. Και δεν είναι θέμα ούτε κομματικής τοποθέτησης, ούτε Εθνικισμού.

Είναι η θέληση να διατηρήσουμε ΑΚΕΡΑΙΑ, αυτά που παραλάβαμε από τους γονείς και τους παππούδες μας.

Καταλαβαίνετε ότι εμείς δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να υποχωρήσουμε επί του θέματος αυτού, διότι απλά δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε το γιατί θα έπρεπε να το κάνουμε.

Μακάρι να ήταν οι «γείτονες» μας ρομαντικοί όπως θα ήθελε ο κύριος Δρούτσας. Ρωτήστε τις οικογένειες των πιλότων που χάθηκαν στο Αιγαίο, για να μην φθάσουν οι Τούρκοι να πετούν πάνω απ' την Ακρόπολη.

Ρωτήστε τους στρατιωτικούς που «συνωστίζονται» κάθε χρόνο κάτω από τη γη, να σας πουν ΠΩΣ τηρούνται οι συμφωνίες «χαμηλής πολιτικής» και «παγκοσμιότητας» που υπερασπίζονταν εκ του αφαλούς τον κάθε Δρούτσα και πολιτικό λες και ζούνε στη Ελβετία.

Μια μόνο λύση υπάρχει για το Σκοπιανό πρόβλημα: ο διαμελισμός αυτού του κρατιδίου μεταξύ Αλβανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Ελλάδος.

Η κυβέρνηση έχει ιερό καθήκον να συνεννοηθεί με την Αλβανία, την Σερβία και την Βουλγαρία για τον διαμελισμό μεταξύ τους ανάλογα με τους πληθυσμούς.

Οποιαδήποτε άλλη διαπραγμάτευση με τους Σκοπιανούς είναι ηττοπαθής συμπεριφορά και ανάξια για Έλληνες.

Λόγιος Ερμής ϶ϵ


1)Πηγή: Εφημερίδα το Βήμα (12-06-2010)
2)Πηγή